شرح پريشانى

درد خـــــــواهم دوا نمى‏خــــــواهم
غصّـــه خواهـــم نوا نمى‏خواهم
عـــــاشقم عــــــاشقم مريض توام
زيـن مرض من شفا نمى‏خواهم
من جفــــــــايت به جــــان خـــريدارم
از تـــو تـــرك جفــــا نمى‏خواهم
از تــــو جــــــانا جفا وفـــــــــا باشد
پس دگـــر مـــن وفا نمى‏خواهم
تو «صفــــــا»ى منـــــى و «مروه» من
«مــــروه» را بـا «صفا» نمى‏خواهم
صوفى از وصل دوست بى‏خبر است
صــــوفى بـــى صفا نمـى‏خواهم
تو دعــــــــــاى منى، تو ذكـــــر منى
ذكــــر و فكـــــر و دعا نمى‏خواهم
هـــر طـــــرف رو كنـــــم تويى قبله
قبلـــه، قبلــــه نمـــا نمـى‏خواهم
هـــر كـــه را بنگرى فدايى تو است
مــــن فـــــدايم فـــدا نمى‏خواهم
همــه آفــــاق روشن از رُخ تو است
ظاهــــرى جــــاى پا نمى‏خواهم